در قدیم لنج‌های تجاری سنتی که غالباً زیر ۵۰۰ تن ظرفیت داشتند، تجارت می‌کردند و مقداری کالا را برای مصارف شخصی خود، بدون تشریفات گمرکی و حقوق ورودی وارد می‌کردند. وارداتی که با شناورهای غیرتجاری و توسط ملوانان انجام می‌شود به واردات ته لنجی یا ملوانی معروف است. بر اساس داده‌های رسمی حدود ۴ هزار شناور در استان‌های خوزستان، بوشهر، هرمزگان و سیستان و بلوچستان فعال هستند و نسل‌های مختلفی از این راه امرارمعاش می‌کرده‌اند. قانون نیز به‌خاطر حمایت از شرایط اقتصادی مرزنشینان، معافیت‌هایی برای صاحبان و ملوانان این لنج‌ها قرار داده تا بتوانند برای امرارمعاش خود از میزان محدودی واردات کالابه صورت قانونی بهره ببرند. در سال جاری(۱۴۰۱) بخشی از قوانین به دلیل شرایط خطیر کشور با تغییراتی مواجه شد و به‌نوعی ملوانان را ترغیب کرد که به‌جای کالاهای متنوع، به واردات کالای اساسی کمک کنند.

ته لنجی ملوانی

«ته لنجی» یا واردات کالای همراه ملوان یکی از راه‌های معیشتی ساحل‌نشینان از دیرباز بوده که طی این سال‌ها با تصویب قوانین جدید، این راه معیشت مردان دریا با چالش‌هایی روبرو شده است.